همکار داریم باقلوا!
عارضم به حضور مبارکتان که در محیط کاری جدیدمان بسی خرسندیم!
همکاران عزیزمان انقدر نسبت به همدیگه نیت خیر و مهر و عطوفت دارن که آدمیزاد از این حجم عظیم خوبی نمیدونه سر به کدوم کوه و بیابون بزنه!
بعدنا براتون با جزئیات شرح میدم، فعلا من باب آشنایی این یه دونه رو داشته باشین.
چهارشنبه شب که سر به بالش گذاشتم دیدم کمی گلو درد و اندکی گوش درد بهم غالب شده، گفتم ولش کن بخوابم درست میشه، از من ول کردن از وی مثل چسب رازی چسبیدن!
صبح ساعت گوشی که جورو جورو قیجورو زنگ خورد(الارم گوشیه بنده صدای طبیعت میباشد) دیدم وا مصیبتا! اصلا توان ندارم بازوی مبارک و بلند کنم وخودم از صدای طبیعت بینصیب نمایم! خلاصه با توصل به تعداد کثیری از آل عبا تونستم یک مسیج با محتوای اوهو اوهو، اوهو اوهو من حالم خوب نیست، اوهو اوهو سرما خوردم، هپچی، با اجازه تون نمیام، ارسال کنم به مدیر مالی و مدیر منابع انسانیمون و بعدش تا خود شنبه صبح بر روی تخت چتر بازکرده و خوابیدم.
شنبه با کلی استرس که الان میگن خانوم مرخصی برات رد نشد چون از قبل اطلاع نداده بودی راهی محیط کار شدم.
همین که گفتم اوهو سلام، جمع کثیری از همکاران قیام کردند که واویلااااااا تو چرا با این حال و اوضاع اومدی؟
خیلی حالت بده ای واااای، برو زود مرخصی رد کن برو استراحت کن، دکتر رفتی؟ آمپول زدی؟
و من همین جور آ! هاج و واج!
ولی هاجییتم خیلی کم دوام بود چون جمیع همکاران متفق القول گفتند، میدونی الان تو ناقل ویروسی ما سرما بخوریم چی؟ تورو خدا سمت اتاق ما نیا، سمت پرینتر هم نرو، اصلا از اتاقت بیرون نیا. اه! مراعات کن دیگه؟؟؟؟
بلی این شما و این هم همکاران باقلوای ما!
بازم خوبه چندتا همکارین که تو سر و کله ی هم بزنید،البته اینم بگم همکار جماعت هیچوقت نیتش خیر نبوده :))) البته پاره ای از استثناعات وجو داره
اره من استثناعاتش و دیدم به شخصه
اگه بهت گفتن مرخصی بگیر برو و مرخصی بهت داد مدیر و تو رفتی اونا همکارای خوبین.قدرشونو بدون
. مرخصی خوبه
ااینجاست که شاعر میگه: زندگی با تو چقدر شیرینه خوب من (سرماخوردگی)
مهم تایید شدنه نه پیشنهاد، که اونم سخت تایید میشه سخت